Close Up Copenhagen!
Naast Amsterdam is denk ik Kopenhagen (København) de stad die het meeste voorkomt in mijn verhalen. Dit heeft natuurlijk te maken met het feit dat veel verhalen een Deen bevatten, maar ook is Kopenhagen een stad waar ik zelf ben geweest. Zelf vind ik het super om te schrijven over locaties waar ik daadwerkelijk ben geweest, en zeker Kopenhagen, wat toch wel tot mijn favoriete steden behoort. Het leek me daarom leuk om jullie mee te nemen (virtueel dan, sorry, ik heb niet de middelen om iedereen daadwerkelijk over te vliegen) naar de Deense hoofdstad. Zet je schrap voor een klein lesje Deense cultuur!
Zoals gezegd ben ik zelf in Kopenhagen geweest. Al jaren wilde ik ooit eens helemaal alleen een reis maken en Kopenhagen leek me de perfecte bestemming voor de eerste keer. Het lijkt nog best veel op Amsterdam, alles is er goed geregeld en het is maar een uurtje vliegen. Om even aan te geven waarom ik het zo spannend vond: ik heb vroeger altijd vliegangst gehad. Omdat ik wel heel veel van reizen houd en je nou eenmaal niet overal met de auto of trein kunt komen besloot ik dus dat ik die angst maar even moest overwinnen. Gelukkig met succes!
Toch bleek het vliegen niet het grootste probleem. Al snel bleek namelijk dat mijn pinas nergens werkte. In een land waar ze een andere valuta hanteren (de Deense kroon), is het dan best lastig om te betalen. Lang verhaal kort; ik heb een half uur met de ING aan de telefoon gehangen, heb uiteindelijk cash geld laten opsturen naar een MoneyGram punt, heb vervolgens bijna met tranen in mijn ogen een gratis plattegrondje gevraagd bij het Tourist Information punt en uiteindelijk het punt gevonden. Vervolgens heb ik voor 400 euro aan kronen op kunnen halen en heb ik vier hele leuke dagen gehad. Het klinkt nu allemaal heel simpel geregeld, maar omdat er (nog steeds) geen duidelijke reden was waarom mijn pinpas het niet deed, ik amper ergens Wifi had, en ik totaal de weg niet wist was het allemaal heel moeizaam om te regelen. Ik denk dat dat precies te dingen zijn die ervoor zorgen dat je als persoon ook echt groeit als je alleen op reis bent. En dat was precies de reden dat ik alleen wilde gaan reizen!
Alles is mooi
Anyway, toen ik eenmaal op pad kon in Kopenhagen kwam ik erachter hoe geweldig mooi de stad is! In Nederland zijn we niet bepaald gewend aan gele, rode en blauwe huizen, maar in Kopenhagen zie je ze overal. Daarnaast valt het me op dat overal gewoon net wat meer aandacht is besteed aan detail. Alsof ze voor elk paaltje, padje en bordje een top ontwerper voor hebben ingehuurd. Ook valt het me op dat de Denen er zelf ook bij lopen om door een ringetje te halen. Iedereen lijkt de laatste trends te volgen. Ik heb het idee dat ik in Instagram beland ben. De Deense mode is typisch Scandinavisch; minimalistisch en weinig kleur. Simpel, maar doordacht. Daarnaast lopen er inderdaad veel lange blonde mensen rond, met blauwe ogen. En ja, ze zijn echt heel knap. Allemaal.
Fietsen
De foto hierboven brengt me gelijk bij het volgende punt: in Kopenhagen fietsen mensen net zo veel als in Amsterdam. De hele stad is voorzien van goede, aparte fietspaden en hier wordt dan ook veel gebruik van gemaakt. Zelf heb ik ook een dag een fiets gehuurd. Als Nederlander had ik totaal geen problemen om me als fietser in het Deense verkeer te begeven. Veel toeristen met andere nationaliteiten hadden dat echter wel. Het is een beetje te vergelijken met de toeristen die je in onze eigen hoofdstad ziet fietsen denk ik, ze zijn traag, snappen niet alle regels en lijken behoefte te hebben aan zijwieltjes. De Denen lijken enorm op ons wat betreft het fietsen, zo blijkt ook uit de cijfers:
- 9 van de 10 Denen heeft een fiets (4 van de 10 Denen heeft een auto)
- De fietsers in Kopenhagen fietsen 1,240,000(!) km per dag
- In Kopenhagen ligt 454 km fietspad
- Statistisch gezien zou je 2800 jaar moeten fietsen in Kopenhagen om bij een serieus ongeluk betrokken te raken (sorry, ik vind dit soort feitjes nou eenmaal leuk)
Happiest people on the earth!
De Denen zijn twee jaar op rij naar voren gekomen als het gelukkigste volk op aarde. Na vier dagen zelf in de hoofdstad rond gelopen te hebben snap ik ook waarom. De Denen zijn gewoon zo ongelofelijk vriendelijk. Een goed voorbeeld is mijn bezoekje aan de McDonald's. Zelf denk ik bij de Mac aan personeel dat moeizaam staat te zuchten en kreunen en vooral bezig is met het zoeken naar de juiste knoppen op het kassascherm (sorry, er zullen vast uitzonderingen zijn!). In Kopenhagen werd ik vrolijk begroet toen ik uitgehongerd aan kwam gelopen (ik had net mijn geld opgehaald en kon na zo'n 20 uur EINDELIJK iets gaan eten). De jongen in kwestie had een grote glimlach op zijn gezicht, en in plaats van op zijn scherm te staren keek hij mij continu aan en leek nog net niet te dansen op de vrolijke muziek die hij in zijn hoofd leek te hebben. Toen ik een medium menu bestelde vroeg hij of ik een groot menu wilde. Ik zei nee. Waar wij Nederlanders deze keuze voor lief nemen en verder gaan naar onze volgende handeling, vroeg de Deen tegenover me gewoon de vraag: 'Why not?'Tja, waarom eigenlijk ook niet? Ik had honger en de jongen deed zo zijn best... Oké dan. Anne - Deense vrolijkheid: 0-1.
Daarnaast is het ook zo dat de mensen die je op straat passeert je standaard met een vriendelijke lach aankijken, en toen ik even verdwaald met mijn plattegrondje rond dwaalde kwam er gelijk een vrouw naar me toe die vroeg of ze kon helpen. Ze zijn echt de perfecte gastheren en vrouwen voor elke toerist!
TAK!
Omdat ik alleen was tijdens mijn reis naar Kopenhagen werd ik door veel Denen ook als Deense aangezien. Als ik iets heb opgestoken van de Deense taal is het wel het woordje 'tak' wat 'dankjewel' betekent. Het werkt namelijk perfect als je undercover door de Deense stad wilt gaan. Er komt een of andere werver voor goede doelen op je af in Europa's langste winkelstraat, Strøget? Loop stug door en zeg 'tak'! Je rekent af bij een winkel en de verkoopster geeft je je plastic tasje aan? Zeg 'tak'! Oké, dat laatste ging goed tot de dame in kwestie me afwachtend aankeek nadat ze een paar zinnen in voor mij onverstaanbaar Deens had gepraat. Toen ik in het Engels uitlegde dat ik niet Deens was, knoopte ze evengoed een gesprek met me aan, maar dan in het Engels. Lachend vertelde ze me dat ik er toch echt Deens uit zag. Had ik al gezegd hoe vriendelijk Denen zijn?Waarschijnlijk merken jullie tijdens het lezen van deze blog wel hoe erg ik heb genoten van mijn bezoekje aan Kopenhagen. Vandaar dat ik er ook graag over schrijf in mijn verhalen. En ik hoop dat jullie nu ook snappen waarom ik jullie in mijn verhalen zo vaak meeneem naar Kopenhagen!
TAK!
Liefs,
AS.
0 reacties